25 Νοεμβρίου 2010

«Κοίτα με στα μάτια»

Ένα υπέροχο ποίημα του Νίκου Γκάτσου σημάδεψε την ετοιμασία μας για τη γιορτή του Πολυτεχνείου. Μερικά παιδιά δραματοποίησαν τους στίχους, σκηνοθετώντας με ευαισθησία ένα συγκινητικό σκετσάκι.

Το ποίημα κυκλοφόρησε στον δίσκο «Αθανασία» το 1976, τρία χρόνια μετά την εξέγερση της 17ης Νοεμβρίου. Το μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις, ένας συνθέτης που επηρέασε όσο λίγοι τη μουσική μας τις τελευταίες δεκαετίες, και το τραγούδησε, με τη μοναδική φωνή της, η Δήμητρα Γαλάνη.

Στο βιντεάκι που ακολουθεί οι νότες, οι λέξεις και η φωνή έχουν οπτικοποιηθεί με φωτογραφίες από εκείνη τη σκληρή εποχή. Ακολουθούν οι στίχοι, για να το τραγουδάτε όποτε αισθάνεστε την ανάγκη...


Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη


Κοίτα με στα μάτια κι έλα πιο κοντά,
άγια μου καρδιά κι αγαπημένη,
άκουσα κι απόψε πόρτα να βροντά
πέτρες θα κυλάν οι πεθαμένοι.

Πώς να το ξεχάσω κείνο το παιδί
στο περιβολάκι τ’ Αϊ-Νικόλα,
έπινε τον ήλιο σαν χλωρό κλαδί
πριν το θυμηθούν τα πολυβόλα.

Κοίτα με στα μάτια και με τον σουγιά
πάρε από τη φλέβα μου μελάνι
γράψε τ’ όνομά του στην αστροφεγγιά
χέρι φονικό να μην το φτάνει.

Πού είσαι, Πέτρο; Πού είσαι, Γιάννη;
Στου κάτω κόσμου το σιντριβάνι.
Νεράκι πίνω να λησμονήσω.
Γύρισε πίσω. Γύρισε πίσω.

2 σχόλια:

Γράφουμε προσεκτικά και ελέγχουμε πριν τη δημοσίευση. Απαγορεύονται τα greeklish (τα σχόλια θα διαγράφονται) και τα ορθογραφικά τέρατα!

Διαβάστηκαν περισσότερο τον τελευταίο μήνα